امشب که مثل همیشه عنصر زمینیِ اشتیاقت مرا کشانده بود
تا لیله الرغائب گمشده ام را عزیزترین مهمان عمرم کنم!
گویی همه ی دلم در تو سیر می کرد و نشان گمشده ای را در لابه لای صحن می طلبید
.
.
هنوز ترا نیافته بودم که کویرم را خبر از سوسوی بارانت کردند
اللهم انی افتتح الثنا بحمدک و انت مسدد للصواب بمنک
چه می فهمم ازین صحنه ی جادوییه زمان ؟
.
.
کاش می شد از اشکها حلالیتی ببینی !
آنها هم سمج تر شده اند .
نوشته شده در جمعه 87/4/21ساعت 2:35 صبح توسط سمیه ملاتبار
نظرات دوستان()
نظرات دوستان()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
آتش بدونِ دود
با احترام به آیه اَلَست
مرد ِ پابه ماه
چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد...
از خودکشی ِ شخصیتی حرف میزنم...
ران ِ ملخی از موری ناتوان
با چادری که تر شده از داغی ِ تنم
[عناوین آرشیوشده]
با احترام به آیه اَلَست
مرد ِ پابه ماه
چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد...
از خودکشی ِ شخصیتی حرف میزنم...
ران ِ ملخی از موری ناتوان
با چادری که تر شده از داغی ِ تنم
[عناوین آرشیوشده]
سمیه ملاتبار
با احترام به ادبیات و تمام دردسرهایش؛ یا قرة عین من لاذ بک وانقطع الیک أنت المحسن و نحن المسیئون فتجاوز یا رب عن قبیح ماعندنا بجمیل ماعندک..... از ابوحمزه‌ی ثمالی به سمیه ملاتبار
با احترام به ادبیات و تمام دردسرهایش؛ یا قرة عین من لاذ بک وانقطع الیک أنت المحسن و نحن المسیئون فتجاوز یا رب عن قبیح ماعندنا بجمیل ماعندک..... از ابوحمزه‌ی ثمالی به سمیه ملاتبار
صفحه نخست
پست الکترونیک
صفحه ی مشخصات
خانگی سازی
ذخیره کردن صفحه
اضافه به علاقه مندیها
بازدید امروز : 21
بازدید دیروز : 21
مجموع بازدیدها : 244741
نوشته های پیشین
بهمن 85
اسفند 85
فروردین 86
اردبیهشت 86
خرداد 86
تیر 86
مرداد 86
شهریور86
مهر86
آبان86
آذر86
دی86
بهمن 86
اسفند86
فروردین 87
شهریور 87
بهمن 87
اردیبهشت 88
بهمن 88
لوگوی وبلاگ
اشتراک در وبلاگ