یک بوته گل یاس ...اوج باران ...نه، آن‏روز که بارانی نبود ...شاید اشک آسمان بود یا شاید رد اشکهای یک بوته یاس کوچک که این‏گونه تجلی کرده بود ...عاشق ایستاده نظاره میکرد ...معشوق منتظر فرمان او ...نگاه‏های صمیمی بین آن‏دو ...زمان شمرده میشود: یک، دو، سه ...خوش به حال بوته یاس ...می‏خانه ...کربلا ...قطره های اشک تو ، شور است ، قطره های اشک او هم ، ولی شوری که ...او از کشیدن اسارت ...کاروانی خسته...دو تابلوی زشت و زیبا ...لحظاتی پر از عاشقی ...  فقط می‏گریست او ...و اکنون ، تجلی آن کاروان خسته بزرگترین نمایشگاه انسانیت ،

این‏روزها شیدایی را نظاره کنید همان که دل‏هامان را جذب کرده و سوزان و چشمان‏مان اشک باران .

عشق‏بازی را نظاره کنید همان چیزی که زیباترین عاشقی‏ها از معشوقش را در گودال قتلگاه نشان داده و بغض‏هایی ایجاد کرده که گویی فشارهایش به گلو تمامی ندارد .

این‏روزا یک دسته از افراد دل‏هاشان می‏رود تا ته یک عاشقی،  بعد میگیرد وداغ می‏شود .

فرا‏ رسیدن غم‏بارترین ماه دینی‏مان تسلیت‏تان باد .

براستی خدا هم عشق‏بازی دوست دارد .