ساعتی چند گذشت ...گل چه زیبا شده بود ...دست بی جانش آمد نزدیک ...گل سراسیمه ز نایش خندید ...لیک آن یاس در آن دست دمید ...و گل از رنج رهید ....
با شبنمی از خواب پریدم ...گل صمیمانه به من گفت : سلام !
مادر خوبم ! روزت دوباره شادباشت باد !
دستت را همیشه بر سر چادر چمنی ام نگه دار !
.
.
.
درسته دیر یادداشت رو زدم ،ولی دلیلش ، وجود نازنین مادرم بود . من میزبانش بودم!
ششمین شماره ی چارقد هم آپدیت شد ، با همه ی سختیهایی که به دوش دانشجوی جوانی افتاده ، همچنان نفس می کشد .
نوشته شده در پنج شنبه 87/4/6ساعت 10:56 عصر توسط سمیه ملاتبار
نظرات دوستان()
نظرات دوستان()
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
آتش بدونِ دود
با احترام به آیه اَلَست
مرد ِ پابه ماه
چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد...
از خودکشی ِ شخصیتی حرف میزنم...
ران ِ ملخی از موری ناتوان
با چادری که تر شده از داغی ِ تنم
[عناوین آرشیوشده]
با احترام به آیه اَلَست
مرد ِ پابه ماه
چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد...
از خودکشی ِ شخصیتی حرف میزنم...
ران ِ ملخی از موری ناتوان
با چادری که تر شده از داغی ِ تنم
[عناوین آرشیوشده]
سمیه ملاتبار
با احترام به ادبیات و تمام دردسرهایش؛ یا قرة عین من لاذ بک وانقطع الیک أنت المحسن و نحن المسیئون فتجاوز یا رب عن قبیح ماعندنا بجمیل ماعندک..... از ابوحمزه‌ی ثمالی به سمیه ملاتبار
با احترام به ادبیات و تمام دردسرهایش؛ یا قرة عین من لاذ بک وانقطع الیک أنت المحسن و نحن المسیئون فتجاوز یا رب عن قبیح ماعندنا بجمیل ماعندک..... از ابوحمزه‌ی ثمالی به سمیه ملاتبار
صفحه نخست
پست الکترونیک
صفحه ی مشخصات
خانگی سازی
ذخیره کردن صفحه
اضافه به علاقه مندیها
بازدید امروز : 20
بازدید دیروز : 21
مجموع بازدیدها : 244740
نوشته های پیشین
بهمن 85
اسفند 85
فروردین 86
اردبیهشت 86
خرداد 86
تیر 86
مرداد 86
شهریور86
مهر86
آبان86
آذر86
دی86
بهمن 86
اسفند86
فروردین 87
شهریور 87
بهمن 87
اردیبهشت 88
بهمن 88
لوگوی وبلاگ
اشتراک در وبلاگ