عرفه هم در کوچه‏های نزدیک رسیدن ست. امسال هم عرفه تشنه اشکهامان ست . امسال هم عرفه می‏خواهد مشتاقان خدا را دیوانه‏وار نظاره کند. عرفه ! تو پناه‏گاه منی ، ولی من هنوز در کوچه‏پس‏کوچه‏های تنگ وتاریک دلم سرگردانم ، هنوز دل‏تنگم  وپر از سوال‏های بی‏جواب دلتنگی ......

تنها بنایی که اگر بلرزد محکم‏تر می‏شود ، دل است ! دل آدمی‏زاد را باید مثل انار چلاندش ، ولی آقای درویش مصطفا ! ...دل آدم ... مثل ...اناره ...درست ...باید چلاندش ...درست ...حکما شیره‏اش مطبوعه ...درست (بغضش ترکید : به خون‏آب‏های روی دیوار نگاه کرد ) اما ...اما دل آدم را که می‏ترکانند ، دیگر شیره نیست ، خونابه ست ...باز هم مطبوعه ؟...

به غریقی که تازه از آب درش آورده‏اند ، نمی‏گویند که این هوا چنددرصد اکسیژن است چنددرصدش نیتروژن ، می زنند توی سینه‏اش ،یعنی نفس بکش .همه این‏ها  جملات آشنایی هستند .

عاشقانه برگزیدمت ، عاشقانه  فرمانش دادم تا حتی پلکی هم از رویت برندارد اما عمل نکرد ،نافرمانی اش برایم سخت آمد ،درست هنگامی که باید می دید ، بسته شد ، سر به زیر انداخت ،نگاه هایی را که منتظرش بودم را از من دریغ کرد ، سوالم این بود ، دردم این بود ، عصیانم ازین بود ، تا اینکه دلم از او پرسید ، وجواب شنید می خواستی نظاره گر باشی که حس چشمانش مرا با خود به ناکجاها می برد ،می خواستی اسیریم را نظاره گر باشی ؟

تو می خواستی وقول دادی او را همسایه مژه هایم کنی اما میدانستم برای تو هم عمل قولت سخت است ، یک نگاهم به او برایم وبرایت کافی بود تا تمام عمر حسش را داشته باشیم ، اما قلبت همچنان مرغ وحشی به دست وبالم افتاد ومن ............نجوای دیگر کردم ،  سرم می رفت ، چشمم سخت می جوشید ومانند قلبم که چونان مرغ وحشی نافرمانی اش برایم سنگین بود ،بال وپر زدم ، آآااااااه وزمانی  را که پشت سر گذاشتم را مروری کردم ،چشمانم را بستم ،نگاه هایش را دیدم ،چه حرفها که نمی زد چه سکوتها که نمی کرد ، سکوتش مشعل من بود ، سکوتش نور می پاشید ، او باعث شده بود سیاهی  های قلبم زود ،خیلی زود ، می مردند  وشادی بر وجودم سایه انداز شد ، قلب عاشقم آرام لرزید ، او قلب تارم را از مردن نجات داد ومن را که سخت در پیکار بودم با آنچه بودم وهستم وآنچه که میخواهم باشم ، رنگ دیگر داد .و اینک من به دحواالارض زمین قول میدهم که مجنون بمانم .

سلام

وقتی دو روز بعد از میلاد حضرت فاطمه معصومه (س) مطالب نشریه الکترونیکی چارقد روی سایت قرار گرفت،دیدم بد نیست  که نوشته ای رو مبنی بر هدف این نشریه وهمکارانش در وبلاگم بگذارم .اول هنگام بر این شد حلقه ای از گل دختران وبلاگنویس طی هم نوشتی اینترنتی نوشته هایی را تحت عنوان نشریه بنویسند ،آنها شروع به نوشتن کردند ،آغاز کردند برای ملتی که دوستشان دارند ،نوشتند برای دلتنگی ها وناگفتنی هایشان ،نوشتند به امید نظاره گر بودن بیشتر روشنایی در شب ،نوشتند برای ترجمه کردن فرداهاشان ،نوشتند برای درهم ریختن دیوار تیرگیها ،و در آخر نوشتند برای قدم اول .

اهداف عالیه شان آنها را به ماهنامه ای سوق داد برای علاقه مندان به حقایق دیدگاه زنان ودختران وفراز ونشیب های راه دخترانه شان .با تلاشهای بی وقفه همت همکاری جمع آوری شد ،متنها نوشته شد ،ویرایشگرانه تایید شد و با تکیه بر خانم فاطمه معصومه (س) اولین شماره از این نشریه دخترانه چارقد بوجود آمد .لازم میبینم از همکاری وزحمات چند تن از آقایان بزرگواری که در ایجاد و پیشرفت این نشریه سختی ها وزحماتی را متقبل شدند ومیشوند کمال تشکر رو داشته باشم وهمچنین برای اعضای تیم این نشریه هم آرزوی موفیقت روز افزون .