سلام از بنده ست . شعر جالبي رو به ذهنم آورديد . منهم شديدا اين غزل رو دوست دارم....به چه مانند کنم موي پريشان تو را؟به دل تيره شب؟به يکي هاله دود؟يا به يک ابر سياه-که پريشان شده و ريخته بر چهره ماه؟به نوازشگر جان؟يا به لطفي که نهد گرم نوازي در سيم ؟يا بدان شهله شمعي که بلرزد به نسيم؟.....دعاگوتون هستم. شما هم