سلام گرامي
روز قيامت دو نفر را مى آورند كه سزاوار جهنّم و دوزخ هستند؛ به يكى از آنها امر مى شود، وارد دوزخ شو.او با عجله و شتاب به سوى دوزخ مى رود، به او مى گويند: مگر نمى دانى تو را به كجا مى فرستند؟!مى گويد: مى دانم ، من به خاطر نافرمانى خدا مستحق جهنّم شده ام ، اگر امروز هم نافرمانى خداى ارحم الراحمين را كنم ، موجب عذاب بسيار سخت خواهم شد، لذا براى اجراى فرمان خداى (ارحم الراحمين ) شتاب مى كنم كه تاءخير نيفتد.رحمت الهى به جوش مى آيد، خطاب به ملائكه مى شود كه اين بنده ام را برگردانيد و بسوى بهشت روانه اش كنيد.شخص ديگرى را مى آورند، فرمان صادر مى شود كه او سزاوار دوزخ است و بسوى دوزخ و جهنم روانه اش سازيد.او عرض مى كند: (خداوندا! هر چند گنهكارم ، ولى گمان من از مقام اقدس تو چنين نبوده ، من اميد به رحمت بى نهايت تو داشتم يا ارحم الراحمين ).پروردگار (ارحم الراحمين ) به ملائكه ها خطاب مى فرمايد: (بنده ام راست مى گويد، او حسن ظن واميد به رحمت من داشت ، نمى خواهم كه نااميد شود او را بسوى بهشت روانه سازيد
