سفارش تبلیغ
صبا ویژن

پــــــــرده بردار ز رخ، چهره‏گشا ناز بس است     عــــــاشق ســوخته را دیدن رویت هوس است

دست از دامنت اى دوست، نخواهم برداشت     تا مــــــن دلشـده را یک رمق و یک نفس است

همــــــــه خوبان برِ زیبایى‏ات اى مایه حُسن،     فى‏المثل، در برِ دریاى خروشان چو خس است

مـــــرغ پــــر سوختــه را نیست نصیبى ز بهار     عـــرصـه جولانگه زاغ است و نواى مگس است

داد خواهـــــم، غم دل را به کجا عرضه کنم؟      که چو من دادستان است و چو فریاد رس است

این همـــــــه غلغل و غوغـــا که در آفاق بوَد      ســـوى دلـــــدار، روان و همه بانگ جرس است 

دیوان امام

  

 

      ابراهیم بت شکن من ! دم مسیحاییت را چگونه ستایش کنم که زلزله اش ، جهانیان را به شگفتی انداخته است  ؟  چه مغناطیسی درین دستان وجود دارد که مرا همچنان حیران و سرگشته نگاه داشته ؟   

    


نوشته شده در  شنبه 87/3/11ساعت  1:26 صبح  توسط سمیه ملاتبار 
  نظرات دوستان()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
آتش بدونِ دود
با احترام به آیه اَلَست
مرد ِ پابه ماه
چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد...
از خودکشی ِ شخصیتی حرف میزنم...
ران ِ ملخی از موری ناتوان
با چادری که تر شده از داغی ِ تنم
[عناوین آرشیوشده]