آن داغ ننگ خورده که ميخنديد

بر طعنه هاي بيهده،من بودم

گفتم،که بانگ هستي خود باشم

اما دريغ و درد که"زن" بودم

هي مينويسم و هي پاک ميکنم!...به روز با خستگي فرزندي که من نزاييدمش!