سلام بزرگوار...

شب قدري آمد و رفت و من ماندم و قدرنشناسي و تقديري تهي از تو...

نمي خواهم شرمم را با كلمات آراسته به تو تقديم كنم، روي خجلم گناهانم را فرياد مي زند...

در اين ماه، تو شيطان را در بند كردي اما من ،شيطان وجودم را بي بند رها كردم...

ديريست كه از خويشتنم دلگيرم ، من ترا سزاوار بندگي نبودم ...

نمي دانم آيا فرصتي خواهم يافت، تا كه باشم آنچنان كه مي خواهي ...

كاش سياهي گناه ، روشناي رحمتت را در دل نااميدم كدر نمي ساخت...

اگر بندگي ندارم شرمندگي را عمريست كه توشه دارم...

لبخندت را بر من ببخشاي ، دلم براي شكفتن و جوانه زدن تنگ شده...

بگذار اين ساقه ي تكيده هم طراوت بهار بخشايشت را بچشد...

با تو شكوفانه جوان خواهم ماند...

سرزمينم خراباتيست پر بيراه ،مرا هم دعايي بايد ... ياحق!