بسم الله الرّحمن الرّحيم

سلام

مگه مي شه نبودن امام و سرورمون رو نبينيم؟ مگه مي شه به نبودنش عادت كنيم؟ مگه ميشه حسرت نگاهش رو نخوريم؟

من به فداي سرورم. من گناهكارم. درست. اما آقام كه خيلي بزرگه. مگه ميشه نخوام كه ببينمش؟ مگه ميشه نخوام من رو از يه آدم گناهكار به بندگي برسونه؟ مگه نه اينكه امام ما هاديه؟

من به فداي امامي كه برا گنا هاي من اشك ميريزه.

من به فداي اشك چشمهاي قشنگش.

خدا راضيم به رضات. اگه صلاح نيست آقام و سرورم رو ببينم حداقل كاري كن كه ازم راضي باشه. من رو به حد بندگي برسون.

التماس دعا

يا علي